کنترل نیمه فعال سازه های نیمه مرتفع در برابر زلزله به کمک میراگرهای سیال مغناطیسی

در تحقیق پیش رو به بررسی عملکرد کنترل نیمه فعال سازه ها با استفاده از میراگرهای سیال هوشمند پرداخته شده است. مشخصات مکانیکی این میراگر بر اثر قرار گرفتن در میدان مغناطیسی تغییر می کند به گونه ای که با افزایش شدت میدان مغناطیسی، نیروی میرایی تولیدی توسط آن افزایش می یابد. در ابتدا سه سازه سه، نه و بیست طبقه جهت انجام مطالعات موردی انتخاب شدند، مشخصه های مربوط به این سازه ها (ماتریس سختی، جرم و نیز ماتریس میرایی) از طریق منابع معتبر و نیز استفاده از روابط اجزا محدود و تحلیل سازه ها و نیز با صرفنظر از تغییر شکل محوری در برابر ممان و بارهای وارده محاسبه شد. بعد از این مرحله سازه های مربوطه در محیط سیمولینک شبیه سازی شدند. سپس پردازشگر تعیین نیروی بهینه، سیستم کنترلی و نیز میراگرmr در محیط سیمولینک مدل شده و بر روی سیستم سازه ای نصب گردیدند. در نهایت نیز نتایج حاصله از سازه ای که در آن میراگر نصب شده با سازه فاقد میراگر و سیستم کنترلی مقایسه و نتایج مربوطه بیان می شود. در حالت کنترل نیمه فعال از الگوریتم clipped optimal به عنوان الگوریتم کنترل و از روش کنترل بهینه خطی کلاسیک برای تعیین نیروی کنترلی استفاده شده است. با توجه به نتایج بدست آمده مشخص می گردد که استفاده از این روش کنترلی به بهبود و کاهش پاسخ سازه کمک شایانی می کند.